Arkę Noego dojrzałem w chmurach

z których strumieniem lała się woda

przestałem myśleć o zwykłych bzdurach

z lękiem wzywałem  Boga.



Ulewny deszcz wielkimi kroplami

zatapiał miasto w ciemnościach

ulice tonęły razem z  lampami

i żaden dom się nie ostał.



Zgroza nad miastem zapanowała

biblijny potop jakby się powtórzył

przyroda zupełnie zwariowała

a człowiek przed nią stchórzył.



Dobrze że był to tylko sen

serce ze strachu bić przestało

nastał kolejny piękny dzień

i znowu żyć się zachciało.



Taki sen, to Apokalipsa

co w myślach się zrodziła

podświadomość rzeczywista

tak wiele mi  uświadomiła.