Pewnego pana - dymionem nazywali,

gdyż kilogramów tuszy - sporo dowalił.

Nogi ciężaru jego - już nie wytrzymywały,

toteż gdy chodził - często się plątały.



Pewnego dnia na ulicy - się wywrócił,

i do domu niestety - już nie wrócił,

nogi i serce - nie wytrzymały tego ciężaru,

gdy wracał do domu - prosto z Baru.



On nie jadł - on łykał - to co popadło,

i tak - wiązało się to jego sadło,

nie zdawał sobie nawet z tego sprawy,

że wykończą go - własne kilogramy.



Otyli żyją krócej - takie jest posłowie,

więc zarejestrój  to powiedzenie w głowie.

Niech to się stanie przestrogą i morałem,

że czas - by zająć się swym odchudzaniem.