Mały pokoik w rogu - skromna choinka,

          cichy szloch - płacze mała dziewczynka,

          matka kończy przedświąteczne sprzątanie,

          na Boże Narodzenie - Jego powitanie.

          Myśli matki - skupiają się na tym,

          co przygotować nie będąc bogatym,

          na zbliżającą się - Kolację Wigilijną,

          tak bardzo rodzinną - tradycyjną.



          Każdego roku - był barszcz z uszkami,

          karp, groch z kapustą i z grzybami,

          teraz choroba zmieniła wszystko,

          prysło szczęście - rodzinne ognisko.

          Pomimo przeciwności losu kolacja będzie,

          połączona z modlitwą - do Boga orędzie,

          opłatek, życzenia, staną się kolędą,

          o zdrowie dziecka - modlić się będą.



          "Cicha noc" - połączy ich z Betlejem,

          a Dzieciątko Jezus -  z ich zmartwieniem,

          święcie w to wierzę - wiara czyni cuda,

          przywróci zdrowie dziecku i to się uda !

          Niech ten wiersz będzie dedykacją,

          dla matek, co nad chorym dzieckiem płaczą,

          One - doświadczają największego bólu,

          pragnąc usłyszeć - zdrowa jestem matulu.