Coś co dla mnie nie pojęte

w myślach wprowadziło zamęt

może to moja wrażliwość

uświadomiła mi znaczenie wiary?

Brakuje mi słów by to wyrazić

mój podziw i wielkie uznanie

dla ludzi dotkniętych kalectwem

a z uśmiechem na twarzy.

Czym większe kalectwo

wiara w Boga jest silniejsza

Jemu zawdzięczają radość

która w ich sercach mieszka.

Przyjmują swoje "ja", jako przeznaczenie

godzą się z tym i nie urągają

cieszą się każdą chwilą i dniem

na nic nie narzekając.

Co na to my, pełnosprawni

wiarę traktujemy jak powietrze

do Boga przeważnie się zwracamy

jak pomocy żądamy.

Gdzie tkwi tajemnica silnej wiary

którą posiadają ludzie kalecy

czy ten dar otrzymują od Boga

za co są Mu wdzięczni?