Czuję się zmęczony

uśmiech zniknął z twarzy

i choć nic mnie nie boli

o spokoju marzę.

Dość mam polityki

nienawiści, obłudy

zakłamania, wrogości

co wstręt we mnie budzi.

Chciałoby się wzlecieć

wysoko ponad chmury

w stronę nieba i słońca

patrzeć na wszystko z góry.

Nie uczestniczyć w paranoi

która ziemię opanowała

nie słyszeć głosów wojny

ani strzelania.

Szczęśliwi są ci, których nie ma

w ich wymiarze pokój panuje

nie muszą słuchać biadolenia

tam dusza kontempluje.

Zapewne patrzy na nas

z wielkim ubolewaniem

porównując życie na Ziemi

z wymarzonym Rajem.

Adam Kwiatek 🌎🌍🌏