Minęły szczęśliwe lata w rodzinie

dzieci odchowane, usamodzielnione

już własne rodziny pozakładali 

i wnuki do życia przysposobione.

Życie toczy się własnym torem

wszyscy zagonieni, zapracowani

lata płyną i niespostrzeżenie

coś niedobrego dzieje się z nami.

Czasu zaczyna brakować 

życie rodzinne zamknięte w komórce

o odwiedzinach czas zapomnieć

smsy - wystarczają synowi, wnukom, córce.

Matka w zapomnienie kroczy

kontakt z nią tylko elektroniczny

smutne i zapłakane matki oczy

bo zapominają o niej wszyscy.

Rozgoryczenie daje o sobie znać

samotność zaczyna doskwierać

matka przechodzi na drugi plan

gdzie się podziała tamta rodzina?