Dopionek swego !

Łoj ciynsko mi było

kiem doseł na scyt

w sercu cosik drgnyło

a w łocach sie łyskło.

Cółek cliwy wiater

co gembusie chłodził

głoskoł i masowoł

wtory mnie łodmłodził.

Piykno łokolica to nie syn

w łocach łzy radości

popłyneny hen.

Przybocyłek wartko 

co Sabała godoł

ze fto na scyt wlezie

pocuje sie wolny.

Doswiadcy ślebody

pokocho tys hole

zaśpiwo z radości

jako my górole.

Pokiela ponbócek

rajzówać pozwli

potela jo bedym

po Tatrach swawolił.