Nie obejmę go rękoma

choć jest światem małym

nie ma żadnych granic

i jest doskonałym.

Tym światem jest dom

azyl bezpieczeństwa

rodzina i jej członkowie

kochający się do szaleństwa.

W tym świecie są też Tatry

stanowiące duchowy majątek

nie będące moją własnością

a znam każdy ich zakątek.

Co dziennie patrzę na nie

z daleka a są mi bliskie

wielkiej rozkoszy doznaję

szaleją zmysły wszystkie.

Serce i dusza promieniują

w nich mieszka ten świat

czy jest coś piękniejszego

jeśli w sercu go masz?