Dane mi było w tej Tatr potędze

umieścić miłość, serce i duszę

zamieszkałem w tej przestrzeni

w niej wolności - szukać nie muszę.

Tu jestem wolnym ptakiem na niebie

sprzymierzeńcem flory i fauny

nic nie rani mojej duszy

życzliwy mi nawet wiatr halny. 

Ostre kamienie na szlaku wędrówce

przewodnikami są pod stopami

każdy krok prowadzący pod górę

żyje w zgodzie z Tatrami.

 Z wielkim szacunkiem i pokorą

poruszam się w tej przestrzeni

ona dostarcza mi wiele wzruszeń

jako dary tej ziemi.

Wznosząc wzrok ku górom

znajduję ukojenie i radość

moje oczy piękno rejestrują

brzydotę mają za nic.