Zazgrzytały w duszy wrota

te stare - od kuźni wierszy

przemiana w myślach nastąpiła

po wielu latach, po raz pierwszy.



Do niczego to moje pisanie

te refleksje, wrażenia, przeżycia

piszę wiersze jak opowiadanie

a nie jest to prawdziwa poezja.



W moich wierszach poezji brak

nie ma przenośni ani metafor

nic poradzić na to nie potrafię

taki to ze mnie marny autor.



Zrozumiałem, nie jestem poetą

i nigdy nim nie zostanę

w moim całym pisaniu puentą 

jest jedynie opowiadanie.



Przy tym pozostanę

tak dyktuje mi serce i dusza

z czystym sumieniem wyznaję

że krytyka, mnie nie wzrusza.



Piszę co czuję i to opisuję !