Tragedia, wypadek, czekanie

burza myśli, pytania, rzeka łez

Ty zażądałeś  tego Panie

przywołując śmierć ?

Ponoć Jesteś Miłosierny

a ból zadałeś rodzinie

zabrałeś Syna, teraz Ojca

wiara nasza z żalu tonie.



W myślach lęk nas ogarnia

ból rani jak stępiony nóż

dusza rany swoje odsłania

nadzieja odeszła już. 

Powieki Jego  jak kurtyny

zamknęły obraz tego Świata

nastała noc w domu mogiły

zapadła cisza na lata.

Nam pozostał smutek i ból

pamięć, która przetrwa wieki

w sercu zawierucha i znój

aż sami zamkniemy powieki.



Dedykacja dla ś.p. Jana Klaga / przyjaciela, sąsiada /