Miejsce wyjątkowe, intymne,

gdzieś z boku głównej nawy,

katolikowi - nie dziwne

tu leczy sumienia rany.



Ponitent grzechy tu wyznaje,

żałując za swoje występki,

przed kapłanem się kaje,

szukając u niego  poręki.



Sumienie - głos zabiera,

szeptem składa wyznanie,

skrucha i żal się zaczyna,

z prośbą o pojednanie.



Pokora - duszę otwiera

czekając na rozgrzeszenie,

ciche pukanie się rozlega,

to kolejne wybaczenie.