Filharmonia wypełniona po brzegi,

cisza - dyrygent z batutą rękę unosi,

fortepian, harfa, skrzypce i rogi,

czarującą muzykę w eter przenosi.



Dołączają trąbki, puzony i flety,

siła muzyki nabiera swej mocy,

perkusja, fagoty, altówki, klarnety,

rozkosz ofiarują muzycznej nocy.



Wiolonczele z kontrabasem,

dźwięki modulują  niskie,

instrumenty połączone razem,

poezji - stały się bliskie.



Orkiestra atmosferę wyjątkową tworzy,

przenosi słuchacza do innego świata,

subtelny dźwięk w kolorach zorzy,

muzyczne dzieła barwą wzbogaca.



Tak nie wiele było  potrzeba,

jedynie pójść, usiąść i słuchać,

myśli i dźwięki dotknęły Nieba,

a wena - nakazała to opisać.