Oczy zaspane za okno spojrzały,

firanka ażurowa cień swój rzuciła,

promienie słońca - ją przebijały,

a jasność - cały pokój wypełniła.



Kochane Gorce - co mam na widoku,

kulę słoneczną - w pełni odsłoniły,

zaspane oczy - jak soczewka w oku,

szeroko na horyzont się otworzyły.



Kula ognista nad Gorcami zabłysła,

chmury - ustąpiły jej pierszeństwa,

las w cieniu - jakby sobie przyspał,

a ptaki rozpoczęły - swoje szaleństwa.



Przebudzenie moje - nagłe nastąpiło,

serce razem z weną - zgodnie zapukało,

dzień - nad Gorcami rozpoczął się tak miło,

że z radością - wiersz pisać mi nakazało.



I tak też właśnie się stało !