Przyleciał do mnie - Tomik poezji,

od poznanego nie dawno - poety,

przeniosłem myśli - do świata finezji,

w którym tworzy  - poezji sonety.

Każdy wiersz wzrokiem pochłaniam,

myśli rozbiegane - po nieboskłonie,

z uznaniem wielkim kartki przekładam,

cieszy się dusza - lekko drżą dłonie.



Bronek z Obidzy - tak właśnie pisze,

oczu oderwać - tak sobie nie można,

w wierszach znajdujesz burzę i ciszę,

postać poety - co nie jest  groźna.

Miłość, przyjaźń, zachwyt i uznanie,

rozpacz, tęsknotę i żal tu znajdziesz,

największym atutem jest Jego pisanie,

to poezja  - której właśnie pragniesz.



Tomik, co tytuł ma:  " Nie szkoda gadać",

jest potwierdzeniem samym w sobie,

nie można więc o nim milczeć, nie gadać,

bo to poezja - którą polecam - i Tobie.



Dedykacja dla Bronka z Obidzy !