Wzrostem - wprawdzie się nie dobrali,

za to - zmysłowo się przebrali.

Anioł - rozpięte szeroko miał skrzydła,

Diabeł - grzeszną duszę trzymał na widłach.



Pastuszek - kolędę grał na skrzypcach,

którą wszystkich  - wielce zachwycał,

Lulajże Jezuniu - brzmiało uroczyście,

i śpiew kolędy - w muzycznej asyście.



Szopka choć skromna - bo z drewna,

siankiem - cała była posłana,

żłóbek - w nim małe Dzieciątko,

obok owieczka i klęczące cielątko.



Józef i Maria - choć z porcelany,

tworzyły całość - rodzinnej pary,

kolędnicy - co tak kolędowali,

narodziny Jezusa - tak przedstawiali.



Radość w koło  zapanowała,

kolędy - cała grupa głośno śpiewała,

Święto Bożego Narodzenia,

życzy ludziom - powodzenia.