Być człowiekiem pokornym - to sztuka nie lada,

pokornemu - przecież walczyć nie wypada.

Pokorny - to człowiek potulny, uległy, posłuszny,

więc ja, jestem niepokorny - choć dobroduszny.



Nie potrafię być pokornym - gdy jestem szarpany,

nie potrafię być grzecznym - gdy jestem oszukiwany,

nie potrafię być uniżonym - gdy ktoś mnie poniża,

nie potrafię być ustępliwym - gdy ktoś policzek mi wymerza.



I choć przykazanie mówi - miłój bliźniego,

ja niestety - nie potrafię miłować każdego.

Bo kiedy widzę, niektóre twarze polityków,

porównuję ich do robactwa - do korników.



Oni niszcząc godność - kogo popadnie,

zachowują się wobec nas - bardzo nieładnie,

jak można okazać takim - swą pokorę,

którzy zasługują na guza - i stuknięcie w głowę.



Więc jako pisarz - nie jestem pokorny,

jestem krytykiem polityków - niesforny,

jestem więc nieposłuszny - bardzo złośliwy,

a w stosunku do niektórych  - nawet mściwy.<