Pewien zacny duchowny,

cały w purpurze,

wygłaszał kiedyś naukę,

o ludzkiej grzesznej - naturze.



Tak bardzo się rozgadał

i do kazania - się rozochocił,

że próg -  przyzwoitości,

przez swoje gadulstwo - przekroczył.



Morał - ułomność ludzka,

tkwi w każdej ludzkiej naturze,

nie omija i tych, również,

co chodzą w purpurze!