Patrząc w lustro

siebie mam przed oczyma

przypomina mi czas

którego już nie ma.

W nim swoje dzieciństwo

szkoła, lata młodzieńcze 

służba wojskowa, praca

młodość, która nie trwa wiecznie.

Niezapomniane miłostki niewinne

pocałunki, randki po zmroku

dojrzałe decyzje czasami dziwne

niektóre z łezką w oku.

To wszystko przeminęło

ale nastało nowe 

są zmarszczki na czole

siwe włosy na głowie.

Z szacunkiem patrzę

w tą ramę lustra

i wcale się nie wstydzę

grymasu na ustach.

Takie prawo seniora

jak prawo natury

wszystko się starzeje

i to nie są bzdury.