Trudno wyrazić słowami

to co by się chciało

Tatry widziane z daleka

to wszystko za mało.

Gdy stopę postawisz na szlaku

a oczy skierujesz na szczyty

usłyszysz szum wiatru

popadniesz w zachwyty.

Usłyszysz świstaka gwizdy

plusk ściekającej wody

zobaczysz skaczące kozice

zażywające swobody. 

Niekiedy załamanie pogody

zimny szalejący wiatr

grający własną nutę

ukazuje ten surowy świat.

Świat grozy i lęku

zamiecie śnieżne

występujące od wieków

od człowieka nie zależne.

Człowiek bez pokory

zbyt pewny siebie

nie rozumiejąc natury

o Tatrach nic nie wie.