Serce choć takie malutkie

wielkim domem człowieka

ma zawsze drzwi otwarte

na miłość, życzliwość czeka.

Bywa niekiedy smutne

gdy oczekuje bliskiego

potrafi też i zapłakać

widząc krzywdę drugiego.

W nim dobroć mieszka

pielęgnując szczęście

dając radość zmysłom

miłość z sobą niesie.

Rytmem swego tętna

czas człowieka liczy

ten domek daje życie

symbolem jest słodyczy.

Bywa też zamknięte

zimne skamieniałe

nienawiści pełne

na zgubę skazane.

Taki dom słońca nie ogląda

obca mu radość i szczęście

samotność nęka go ogromna

czując się w areszcie.