Cztery kąty, okno i drzwi

milczące białe ściany

obrazy w starych ramach

i ulubiony fotel bujany.



W nim wygodnie można usiąść

poczuć smak minionych czasów

otworzyć album ze zdjęciami

utopić myśli w morskim piachu.



Nie ma do kogo ust otworzyć

a tak bardzo się tego pragnie

głowę na ramieniu położyć

jako miłości wyznanie.



Samotność doskwiera

ciężarem się staje

radość i uśmiech odbiera

rankiem gdy się wstaje.



Samotność wspomnienia uruchamia

i tęsknotę za czymś co przeminęło

na radość duchową nie pozwala

samotność to prawdziwe piekło.