Nachodzą mnie myśli

napełnione czarą wina

czuję się zamroczony

coś jednak mnie wzywa.

Nakazuje mi habit przybrać

przepasać się sznurem

pustelnię za dom wybrać

odgrodzić się murem.

Czuję się zmęczony

wręcz wyalienowany

spokoju spragniony

słowem pouczony.

Potrzeba mi milczeć

gniew poskromić

uśmierzyć zapalczywość

dobroć wyzwolić.

Języka używać bez słów

słuchać serca i duszy

myśli w prawdę ubrać

kłamstwo skruszyć.

W trosce o spokój ducha

łzy nieszczęścia otrzeć

z miłości do Boga

w pokorze zmądrzeć.